วันที่ 20 ม.ค. 2566 มีรายงานว่าที่จังหวัดนครศรีธรรมราช พบ 'นาก' สัตว์ป่าธรรมดา ๆ ที่อาศัยอยู่ริมทุ่งริมคลองที่ยังมีสภาพสมบูรณ์ แต่นากตัวนี้อาศัยอยู่ในวัดท่าลาด ซึ่งเป็นวัดร้างโบราณที่เพิ่งถูกฟื้นฟูเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา ตั้งอยู่ที่บ้านจาด หมู่ 7 ตำบลท่าขึ้น อำเภอท่าศาลา จังหวัดนครศรีธรรมราช แต่ที่ไม่ธรรมดา และดูเหมือนว่าจะกลายเป็นชีวิตมหัศจรรย์ นากตัวนี้กลายเป็นลูกศิษย์วัด คอยติดตามพระในวัดออกบิณฑบาตทุกเช้าไม่เคยเว้น ไปนั่งฟังการสวดมนต์ทำวัตรทุกวัน จนเป็นที่รักของพุทธศาสนิกชน และชาวบ้านทั่วไปอย่างน่าฉงน

ผู้สื่อข่าวได้ไปติดตามพฤติกรรมของนากตัวนี้ตั้งแต่ก่อนสว่าง เมื่อเดินทางเข้าไปในวัด พบว่า นากตัวนี้ชื่อว่า 'นากบุญรอด' กำลังเล่นอยู่กับสุนัขบริเวณลานวัดอย่างสนุกสนาน เมื่อไปถึงได้เข้ามาทักทายอย่างคุ้นเชื่อง ไม่มีท่าทีตื่นกลัวคนแปลกหน้า จนกระทั่งเวลา 05.30 น. ได้เวลาที่พระสงฆ์ออกบิณฑบาต เมื่อพระมวล คุตะจิตโต หรือ 'ตาหลวงมวล' ได้ครองจีวร สะพายบาตรออกไปปฏิบัติกิจของสงฆ์ คือการบิณฑบาต ปรากฏว่าเจ้านากบุญรอด ได้เดินตามไปทันที แม้ทางที่เดินไปจะมืด แต่นากบุญรอดเดินตามตาหลวงมวลไปอย่างน่ารักน่าชัง และเมื่อผ่านไปตามบ้านเรือนที่มีสุนัข สุนัขแต่ละตัวจะออกมาเล่น และทักทายกับนากบุญรอดอย่างคุ้นเคย ไม่มีตัวไหนที่ส่งเสียงเห่าขู่ไม่เป็นมิตรกับนากบุญรอดแม้แต่ตัวเดียว

เมื่อตาหลวงมวล ไปที่บ้านของโยมอุปัฏฐากที่รอตักบาตร นากบุญรอดจะส่งเสียงคล้ายเรียกโยมที่เตรียมอาหารสำหรับตักบาตรให้รู้ว่าพระมาแล้ว ก่อนที่จะออกมาตักบาตร และเมื่อตาหลวงได้สวดมนต์ให้พร นากบุญรอดจะนอนหมอบรอให้ตาหลวงมวลให้พรเสร็จ แล้วเดินต่อไปบ้านหลังถัดไป และพฤติกรรมเป็นไปแบบนี้ทุกหลังที่ตาหลวงมวลรับบิณฑบาต ส่วนโยมที่มารอตักบาตรนั้น เมื่อตักบาตรเสร็จจะทักทายกับนากบุญรอดอย่างคุ้นเคย เช่นเดียวกับสุนัขของแต่ละบ้านจะมาทักทายชวนกันเล่น ก่อนที่นากบุญรอดจะผละตามหลวงตามวลต่อไปบ้านหลังถัดไป เป็นเช่นนี้จนกลับวัด

โยมที่รอตักบาตรพระสงฆ์ ระบุว่า ทุกคนในตำบลต่างรู้จักบุญรอดทุกบ้าน เป็นที่รักของทุกบ้าน ไม่เคยวอแวหรือดุร้ายใส่ใคร บางบ้านนากบุญรอดจะเข้าไปในบ้าน ไปจนถึงโต๊ะอาหารขึ้นไปนั่งยกมือไหว้ คือยกเท้าหน้าทั้งสองข้างคล้ายพนมมือขออาหาร เมื่อได้รับอาหารแล้วจะวิ่งออกไป เช่นเดียวกับร้านขายหมูปิ้งในหมู่บ้าน ระบุว่า หากนากบุญรอดหิวจะผละออกมาจากการตามพระสงฆ์ครู่หนึ่ง เพื่อมานั่ง และยกมือขอหมูปิ้ง เมื่อได้กินแล้วจะวิ่งตามพระสงฆ์ต่อไปจนกลับวัด

ขณะที่ผู้สื่อข่าวซึ่งได้เดินตามตาหลวงมวล ออกรับบิณฑบาตตั้งแต่ออกจากวัด สังเกตพฤติกรรมของนากบุญรอด พบว่าตั้งแต่ออกจากวัด ก่อนออกนั้นจะแวะลงเล่นน้ำก่อน 1 ครั้ง หลังจากนั้นได้ตามพระสงฆ์ไปอย่างต่อเนื่อง จะแวะรับบิณฑบาตตามบ้านกับพระสงฆ์ หรือหากบ้านใดที่มีสุนัข แต่ไม่ได้ถวายตักบาตร แต่ในบ้านเลี้ยงสุนัข นากบุญรอดจะแวะทักทายเล่นกับสุนัขครู่หนึ่ง ก่อนที่จะวิ่งตามพระสงฆ์โดยไม่ต้องคอยสั่ง และหากมีรถสัญจรไปมา จะหลบรถลงข้างทางอย่างแสนรู้

และก่อนที่จะกลับเข้าวัดจะแวะลงเล่นน้ำในคลองชลประทาน โดยหลวงตามวลจะเดินไปตามถนนสันคลองชลประทาน ส่วนนากบุญรอดจะว่ายน้ำในคลองชลประทานตามไป จนถึงบ้านหลังสุดท้ายจะมีโยมรอตักบาตร นากบุญรอดจะแวะขึ้นไปบนบ้านที่เจ้าของบ้านรออยู่แล้ว ก่อนตรงเข้าไปในห้องครัว ไปยืนรอหน้าตู้เย็นให้เจ้าของบ้านเปิดตู้เย็น เพื่อขออาหารอย่างแสนรู้ เป็นบ้านหลังสุดท้ายก่อนกลับเข้าวัด ตลอดเส้นทางเดินบิณฑบาตเกือบ 5 กิโลเมตร พฤติกรรมของนากบุญรอดแตกต่างจากวิสัยนาก ซึ่งเป็นสัตว์ป่าทั่วไปอย่างไม่เคยปรากฏที่ไหน

พระครูสมุห์ภูดิศสุธรรมโม รักษาการเจ้าอาวาสวัดท่าลาด เปิดเผยว่า นากบุญรอดมีพฤติกรรมไม่เหมือนนากทั่วไป ที่กลัวคน กลัวสุนัข กลัวเสียง แต่นากบุญรอดไม่กลัวทุกอย่าง เป็นมิตรกับคน เป็นหัวหน้าแก๊งสุนัข ไก่ในวัด เป็นเพื่อนกับสุนัขทั้งตำบลก็ว่าได้ โยมในหมู่บ้านต่างรู้จักกันดี เมื่อพระออกบิณฑบาตจะตามไปทุกวัน รูปนั้นบ้าง รูปนี้บ้าง พระหายไปไม่ได้ไปบิณฑบาต คุณโยมไม่ได้ถามหาพระ แต่คิดถึงนากบุญรอด ถามหานากบุญรอดแทน

“ส่วนสาเหตุที่นากบุญรอดมีพฤติกรรมเช่นนี้นั้น เข้าใจว่าในทางธรรมนั้นคงเป็นเรื่องของกรรมเก่า และเขาเคยมีจิตภาวะปวารณาที่จะอยู่กับวัด อยู่กับพระสงฆ์ จิตจึงผูกอยู่กับวัดที่นี่ พฤติกรรมเขาเลยเป็นเช่นนี้” รักษาการเจ้าอาวาสวัดท่าลาด กล่าว

ขณะที่พระมวล คุตะจิตโต เล่าว่า ได้ช่วยนากบุญรอดมาในขณะที่ไปบิณฑบาต แม่ของนากบุญรอดกำลังอุ้มอยู่ แล้วถูกสุนัขไล่ ได้ทิ้งบุญรอดไว้ และถูกสุนัขคาบ ตอนนั้นยังไม่ลืมตา จากนั้นจึงนำใส่ย่ามช่วยมาไว้ที่วัด เลี้ยงดูโดยไม่ได้ขังหรืออะไร ปล่อยไว้ว่าวันหนึ่งเขาคงจะไปเพราะเป็นสัตว์ป่า แต่กลายเป็นว่ากว่า 1 ปีแล้วที่เขาไม่ไปไหน ไม่เคยฝึกฝนอะไรให้ แต่พฤติกรรมกลับคอยตามพระทุกรูปไปบิณฑบาต แล้วแต่อารมณ์ของเขา บางวันไปกับรูปนั้น บ้างก็รูปนี้ ไปครั้งแรกก็ตกใจ ไปเห็นกลางทางแล้วเกรงว่าสุนัขจะไล่กัด แต่กลับไม่ใช่ เขาเป็นมิตรกับสุนัขทั้งหมู่บ้าน

“ส่วนตัวแล้วยังคิดอยู่ว่าอาจเป็นกรรมของอาตมาเองก็ได้ ครั้งหนึ่งสมัยเป็นฆราวาสเคยฆ่านากไป 1 ตัว นากตัวนั้นอาจกลับมาให้อาตมาดูแลในวันนี้ ก็คงต้องดูแลกัน ส่วนอาหารที่เขากินนั้นจะคอยซื้อลูกชิ้นปลามาให้กินสัปดาห์ละครั้ง” พระมวล กล่าว

ที่มา : https://mgronline.com/south/detail/9660000006174